Jakie protezy stosuje się u dzieci i młodzieży?

Pojęcie protezy w medynie odnosi się do sztucznego uzupełnienia brakującej części ciała, np. kończyny górnej lub dolnej człowieka. Specjaliści zajmujący się protetyką przygotowują rozwiązania pozwalające na powrót do samodzielności po amputacji. Obecna wiedza oraz nowoczesna technologia umożliwiają wybór odpowiedniej protezy, spełniającej oczekiwania pacjenta. Niejednokrotnie wypadkom oraz chorobom ulegają dzieci i młodzież – w wyniku nieszczęśliwego zdarzenia dochodzi do amputacji kończyny, przez po pojawia się konieczność jej zastąpienia. W poniższym tekście wyjaśniamy, co wyróżnia protezy dedukowane dla młodych pacjentów.

Czym charakteryzują się protezy kończyn dla dzieci i młodzieży?

Chociaż najczęściej wykonywanymi protezami są te przeznaczone dla osób dorosłych, zdarza się sytuacja, kiedy specjalista protetyk otrzymuje zlecenie na wykonanie modelu dla dziecka lub nastolatka. Podobnie jak w przypadku standardowych protez, również i te zostają wykonywane z uwzględnieniem takich parametrów jak poziom aktywności fizycznej, wiek, czy też waga oraz wzrost pacjenta. Konstrukcja protez przeznaczonych dla dzieci i młodzieży budową przypomina rozwiązania protetyczne dla dorosłych. Najważniejszą kwestią jest zapewnienie pacjentowi maksymalnej stabilności przy zachowaniu dużej mobilności, która umożliwia zabawę, udział w zajęciach sportowych, a także skakanie i bieganie.

Jaką protezę wybrać?

Wybór protezy kończyny dolnej lub górnej zależy przede wszystkim od indywidualnych potrzeb i oczekiwań pacjenta. Osoby pragnące zachować wysoki poziom aktywności fizycznej wybierają modele umożliwiające wykonywanie szerokiego zakresu ruchów, a przy tym są bardzo wytrzymałe i odporne na obciążenia. Specjalista pracujący w gabinecie ortopedycznym podczas kontaktu z pacjentem przeprowadza wywiad, podczas którego ustala najważniejsze informacje związane z jego dotychczasowym trybem życia, oczekiwaniami i ograniczeniami. Rozwiązanie protetyczne powinno być odpowiednio dopasowane do warunków fizycznych pacjentach, a także umożliwiać samodzielność i zachowanie aktywności fizycznej.